Met alle Pitiuzen, maar niet met Formentera !
Waarschijnlijk zijn er op Ibiza rustige en idyllische spots, maar Formentera is alleen dat.
Alsof er een Caraïbisch eiland door de straat van Gibraltar is gevaren met een piraat aan het roer.
Ongetwijfeld ligt er nog ergens een schat, overwoekerd door de wiet van de hippies.
Als we op de catamaran in 30 minuten over ruwe zee de oversteek naar Formentera maken, staan er twee zatte ( enigszins nichterige ) jonge gasten met een fles Malibu op het dek. Het is inmiddels elf uur en de mannen zijn duidelijk de ganse nacht doorgegaan op flip flops. Het middenoor begint hen zwaar parten te spelen.
Ondertussen varen we voorbij onderwatervulkanen die een schuchter topje lava boven de oppervlakte hebben geduwd. De zichtbaarheid is ongekend in de Middellandse Zee.
Formentera, the last paradise in the Mediterranean
De sfeer op de kaai van La Savina is zeer laid back. Enkel de exorbitante jachten herinneren aan de nabijheid van Ibiza . Schitterende zoutvlaktes in pastelkleuren.
Hartelijke ontvangst en snelle transfer naar hotel Casbah. Kamers onder de pijnbomen op wandelafstand van Migjorn, grootste strand van het eiland. Achteraf blijkt daar een geweldige paella-shag te staan.
Keuken van het hotel zelf is top, zeer persoonlijke service. Dit moet de azurenkust geweest zijn veertig jaar geleden.
De ligging vereist wel eigen vervoer, hetzij vespa’s, hetzij oude Citroën cabrio’s.
Wat volgt is een schitterende week met combinatie van duiken, dolce far niente , eten en zodiak experience.
Elke dag goed weer, behalve toen we de zodiak voor een dag hadden gecharterd.
Vertrokken achter La Savina in een muelle. Sumiere uitleg over deze Intex installatie en wij weg.
Het begon al met het kruisen van de vaarroute van de ferry’s vanuit de havengeul. Die catamarans hebben boeggolven van bijna drie meter hoog… Ons enige plastic zakske was ontoereikend om alles droog te houden.
Soit, het water viel uiteindelijk ook gewoon uit de hemel.
Op dat moment doe je wat elke Belg zou doen: overdekt terras zoeken. We vonden het in Ses Iletes, het prachtige natuurdomein waar nu ineens wel plaats was ( dagtoerisme vanuit Ibiza bedankte gezien de meteo ).
Zodiak op strand en wij naar de resto. Een uurtje later golven nog hoger en de buitenboord motor die zelf de beslissing nam om echt niet meer te starten.
Uiteindelijk keren we met dat opblaasding toch terug onder een knallende zon.
Maar voor de rest was het een topweek.
Laatste avond obligaat in Hard Rockhotel playa d’en bossa Ibiza. Vlak naast luchthaven waar we om negen uur weer vertrekken . Wat er die laatste namiddag aan voorafging op het strand van Ibiza ga ik hier niet toelichten uit respect voor Formentera.
Hasta luego Formentera !