Ons verslag
Deze reis begint in Luik. Naweeën van het verschrikkelijke drama te Brussel verstoren tot weken nadien het luchtverkeer. Het vertrek is voorzien om 6 uur ’s ochtends, maar in de media wordt opgeroepen om minstens drie uur op voorhand naar de luchthaven te komen. We vinden een last-minute bed in de plaatselijke Campanile, nadat we eerder die dag een reservatie annuleerden in wat een plaatselijke parenclub bleek te zijn… Na vier uur aanschuiven in een sneeuwstorm en twee uur vertraging, komen we aan in een aangenaam warm Sevilla.
Er is waarschijnlijk geen tweede stad in Europa die zo geparfumeerd is in de lente en dat maakt het zalig om door de parken en smalle gezellige straten te fietsen, met dank aan de guitige gids van Baja Bikes. Het hotel beschikt ook over fietsen met handige mandjes.
Verkoeling in overvloed op de vele dakterrassen, zoals in ME hotel of op Corte Inglés. Hier zal het in de zomer onhoudbaar warm zijn.
Wat een architecturaal mekka met prachtige gebouwen zoals de kathedraal, Alcazar, Torre del Oro en de Plaza de España.
Aan de overkant van de rivier ligt de fantastische wijk Triana waar flamenco werd geboren en de echte ziel van de inwoners rondwaart.
De corrida’s laten we aan ons voorbijgaan, maar vaste bezoekers komen met hun zitkussen achteraf in één van de vele cafés een ijskoude Cruzcampo drinken.
Aperitieven is hier trouwens serious business waarbij tapa’s zeer welkom zijn om het tot vaak late diner vol te houden.
Superplek hiervoor is de overdekte markt aan de Guadalquivir. Ook rond de kathedraal geraak je in buurtcafés onmiddellijk aan de praat met de stamgasten.
De nachten zijn hier lang en rumoerig, volledig volgens temperament van de Sevilliaan.
Deze mensen houden van zingen en feesten. Toch moeilijk dialect, zodat de lyrics niet echt blijven hangen…
Als daguitstappen verkiezen we Granada en Cadíz. Eerste bestemming met de sneltrein, de tweede met de auto over prima autostrade.
Granada heeft zo mogelijk nog meer Moorse restanten. Ondanks het feit dat de katholieken gepoogd hebben de prachtige moskee te overkoepelen blijven de originele elementen in het Alhambra bewaard. Het is hier een pak kouder, zodat we op zoek moeten naar handschoenen en niet echt opwarmen door de gazpacho…
Binnenrijden in Cadíz doet erg aan Casablanca denken. Voor de prachtige vogels in het aanpalende reservaat is Marokko trouwens vlakbij.
Met zicht op de Middellandse Zee zitten we voor de eerste keer van het jaar eindelijk terug op een aangenaam strand. Het zal niet de laatste keer zijn…
